Dom o zielonych progach - Piesn XXIX текст песни

Cale zycie w niebo idzie
Moj poloninski pochod
I buki srebrni jezdzcy
Nad nimi wiosny sokol
I nadal tamtej poloniny wiatr
I chmur wiosennych grzywy
I na choragwi wspomnien twarz
Z wlosami wiejacymi

Jak ciala nasze w mrocznym rytmie
Wznosily sie gory opadaly
Tak dzieje sie gdy wiosna przyjdzie
Wypala milosc stare trawy


Cale zycie w niebo idzie
Moj poloninski pochod
I buki srebrni jezdzcy
Nad nimi wiosny sokol
Jak popiol rozwialy sie grzechy
W ciszy ktos zawilce zasial
I tylko grzmia wlosy przestrzeni
W wielkich oknach mego swiata

Jak ciala nasze w mrocznym rytmie...


Slowa: Jerzy Harasymowicz
Muzyka: Wojciech Szymanski