Goya - Milcze текст песни

nawet, jesli w moja strone
rzucasz slowa, w ktorych tone,
milcze jak zakleta, milcze znow...
nawet, jesli bez pytania
burzysz to, co zbudowalam
milcze, jak zakleta, milcze znow...

cos oniesmiela mnie, bo slysze tylko swoj szept,
tylko swoj szept,
ktos rzucil urok, bo mi odbiera glos,
odbiera mi glos...

cos oniesmiela mnie, bo slysze tylko swoj szept,
tylko swoj szept,
ktos rzucil urok, bo mi odbiera glos,
odbiera mi glos...

w twoich oczach jestem slaba,
bo rekami sie zaslaniam
i milcze jak zakleta, milcze znow...
moze kiedys przyjdzie moment,
ze we mnie cos zaplonie,
cos sie obudzi we mnie, chociaz dzis...

cos oniesmiela mnie, bo slysze tylko swoj szept,
tylko swoj szept,
ktos rzucil urok, bo mi odbiera glos,
odbiera mi glos...

cos oniesmiela mnie, bo slysze tylko swoj szept,
tylko swoj szept,
ktos rzucil urok, bo mi odbiera glos,
odbiera mi glos...