Анна Герман - Ballada o niebie i ziemi текст песни

„Ballada o ziemi i niebie
Otwarto droge nam do gwiazd.
Juz przyciagania zrzucamy brzemie.
Nadejdzie pora, przyjdzie czas porzucic ziemie.

Znajdziemy moze inny sens
i inne szczescie bedzie nam dane.
I zapomnimy, i zapomnimy gorycz klesk
wsrod obcych planet.

A kiedy polecimy tam
i za tesknota ruszymy w poscig.
Zaswieci stara ziemia, zaswieci nam.
Swiatlem milosci.

Westchniemy ziemio? pusto nam, (pusto nam).
Wsrod nieskonczonych swiatel i cieni.
(swiatel i cieni).
Zadamy starym, starym slowom klam.

Nie jest tak w niebie jako na Ziemi, (jako na ziemi).
Zgadniemy czego nam jest brak i zrozumiemy czego nam trzeba.
I zawolamy to nie tak. Nie tak, Nie tak.
Za malo? Ziemi zbyt duzo, zbyt duzo nieba.

Dalekie swiatlo wezwie nas
i powrocimy z czarnej przestrzeni.
W najdrozszy niegasnacy blask,
w niegasnacy blask,
niegasnacy blask.
Jedynej Ziemi.
...Ziemi!