BAP - Vuur Johr Un Daach текст песни

Et weed langsam hell, ald widder kaum jeschloofe, jed volle Stund de Glockeschlaasch jezallt. Durch et Projramm jezappt, jootwei?wer ahnjeroofe, en Messestadt, irjend' e Hotel. E Zemmer met Frohstock, Bibel un Pay TV un nem Portrat, dat ovver'm Bett hangk: En holde Fee, en ener Art vun Huhziggskleid. Vuur Johr un Daach, unnohbar wie'n Konigin, vuur Johr un Daach, unwirklich wie'n Fee, vuur Johr un Daach, hatt'e Madche su ussjesinn, vuur Johr un Daach, lang lang vorbei. Wer sie wohl woor? Kein Ahnung, ir'ndne Schoss halt, da vuur Johrzehnte wer met Akrebie jemohlt. Woor sie verwandt me'm Mohler oder blo? ne Auftrach, da ihn ahm Levve heelt, ne Job fur paar Mark Sold? Em Arm ene Bloomestruh?, daat saare Lilije, en ihrem Bleck datselve Ratsel, dat mich schlooflos jemaht, schon die jottwei?wievillte, jottverdammte Naach