Аирлија благ глас по зракот плови
Аабер ич што не се аби
Аирлија аманет од дамна
Абер од грла и од свирки
И биљбиљи песни што на сон пејат
И псалтири со безброј струни звучни
И кимвали ко гром од ведро небо
И дожд од едвај чујни звуци
Од лисјето во хор што нежно шуми
Езгија кожа што ни ежи
Узреваат стихој нови рожби
Утроби со радост што ни полнат