Cale zycie w niebo idzie
Moj poloninski pochod
I buki srebrni jezdzcy
Nad nimi wiosny sokol
I nadal tamtej poloniny wiatr
I chmur wiosennych grzywy
I na choragwi wspomnien twarz
Z wlosami wiejacymi
Jak ciala nasze w mrocznym rytmie
Wznosily sie gory i opadaly
Tak dzieje sie gdy wiosna przyjdzie
Wypala milosc stare trawy
Jak popiol rozwialy sie grzechy
W ciszy ktos zawilce zasial
I tylko grzmia wlosy przestrzeni
W wielkich oknach mego swiata
Cale zycie w niebo idzie
Moj poloninski pochod
I buki srebrni jezdzcy
Nad nimi wiosny sokol
| 1 | Nic bys nie zyskal |
| 2 | Pojde w poloniny |
| 3 | Piesn XXIX |
| 4 | Rozmyslania nad wodospadem (£emata) |
| 5 | W gorach jest wszystko, co kocham |
| 6 | Chudobnom |
| 7 | Chcialbym tu |
| 8 | Tak to Ty |