Edward Hulewicz - Ludzie sa текст песни

Ktore dzien dla nocy rwie
Ludzie sa, jak ptaki przed odlotem stad
Mysla, ze gdzies piekniej jest.

Czasem sa, jak sciezki polnej kurz
Kiedy nia, nie chodzi nikt
Czasem sa, jak pora dojrzewania zboz
Trzeba im slonecznych dni

Chca od zycia, tak niewiele, malo tak
Aby zostal po nich na tej ziemi znak
Jasna droga isc, na daleki szczyt
¦ladem swych marzen isc
Chca od siebie tylko tyle, wiecej nic

By nie przeszkadzali jedni drugim zyc
By z ochota szli, nie czekali, gdy
Kiedy ktos wola ich

Ludzie sa jak stromy rzeki brzeg
Co spod nog umyka im
Ludzie sa jak w strone domu mysli bieg
W drodze gdzies, gdy braknie sil

Czasem sa jak pory roku trzy
Zanim je obejmie biel
Czasem sa jak serce, ktore jeszcze drzy
Mimo, ze juz wszystko wie

Chca od zycia tak niewiele...