Waar heidevelden zich paars bekleden
En beukenbos ons haar vredige koelte verschaft
Dan lopen wij door de Gelderse bossen
Genietende van haar oneindige pracht
Als dan de machtige eiken hun bladeren doen vallen
Een kille mist de machtige wouden bekroond
Dan lopen wij over Veluwse velden
Waar sterrenpracht onze wegen vormt
Als dan kou en vorst de heide doet kraken
En winterijs zich in onze baarden vormt
Dan lopen wij door de Gelderse bossen
Waar een ijzige wind het leven bestormt
Maar dan zal de zon weer het ijs doen verdwijnen
En sierlijke berken dragen het jong-ontsproten groen
Dan lopen wij over de Veluwse velden
Waar d’aarde en het leven zich van de ijzige koude ontdoen
Когда пурпурные вересковые поля одевают себя в пурпур,
И дубовые леса дарят нам мирное прохладу,
Тогда мы шагаем по лесам Гелдерланда,
Наслаждающимся ее бесконечной красотой.
Когда могучие дубы сбрасывают листья,
Холодный туман венчает могучие леса,
Тогда мы шагаем по полям Велюве,
Где звездная прелесть очерчивает наши пути.
Когда холод и мороз делают вереск хрустеть,
И зимний лед образуется в наших бородах,
Тогда мы шагаем по лесам Гелдерланда,
Где ледяной ветер атакует жизнь.
Но затем солнце снова растопит лед,
И изящные берёзы будут нести молодую зелень,
Тогда мы шагаем по полям Велюве,
Где земля и жизнь освобождаются от ледяного холода.
1 | Vulgaris Magistralis |
2 | Dondergod |
3 | Het Bier Zal Weer Vloeien |
4 | Wodan Heerst |
5 | Reuzenmacht |
6 | Hulde Aan De Kastelein |
7 | Vale Ouwe |
8 | Naar De Hal Der Gevallenen |
9 | Het Wilde Heer |
10 | Zwaarden Geheven |