Juha Tapio - Muistan miten hehkuit текст песни

Minä etsin tupakoita
Laitan käden rintataskuun
Ja osun siihen kohtaan
Johon kyntes teki haavan
Joka avoimeksi jää
Mielessäni läpi kaupungin
Kuljen kanssas vieläkin
Puiston puiden mustat varjot
Suojelivat meitä
Toisiamme suojeltiin
Kertosäe:
Vaik' ei tästä elämästä
Tullut tämän valmiimpaa
Ei tainnu silti koskaan
Kovin paljon siitä
Jäädä puuttumaan
Kertosäe2:
Rakkauttas kuinka silloin
Tarvitsin ja pelkäsin
Se kantoi meitä hetken
Ja mä muistan miten hehkuit
Kun sua katselin
Aamuöisen torin laita
Sinä itkit, sinä huusit
Kaupunki nukkui koiranunta
Kun mä juoksin sinut kii
Pakkasessa suudeltiin
Mut ei ollut edes meistä
Rakkautta käskemään
Elämään vain siitä
Lopulta sen riekaleista
Kiinni pitämään
Kertosäe:
Vaik ei tästä elämästä
Tullut tämän valmiimpaa
Ei tainnu silti koskaan
Kovin paljon siitä
Jäädä puuttumaan
Kertosäe2:
Rakkauttas kuinka silloin
Tarvitsin ja pelkäsin
Se kantoi meitä hetken
Ja mä muistan miten hehkuit
Kun sua katselin
Kertosäe:
Vaik ei tästä elämästä
Tullut tämän valmiimpaa
Ei tainnu silti koskaan
Kovin paljon siitä
Jäädä puuttumaan
Rakkauttas kuinka silloin
Mä tarvitsin ja pelkäsin
Se kantoi meitä hetken
Ja mä muistan miten hehkuit
Kun sua katselin
Minä muistan miten hehkuit
Kun sua katselin
Mä muistan miten hehkuit
Kun sua katselin

Перевод песни "Muistan miten hehkuit"

Я ищу сигареты,
Прячу руку в нагрудный карман
И нахожу то место,
Где кинжал оставил рану,
Которая осталась открытой.
В моих мыслях я хожу по городу,
Всё ещё с тобой,
Чёрные тени деревьев в парке
Защищали нас,
Мы защищали друг друга.

Хотя эта жизнь не стала
Более совершенной,
Кажется, никогда не было
Особой нехватки чего-либо.

Любовь, как я тогда
Нуждался в ней и боялся,
Она несла нас на миг,
И я помню, как горел,
Когда смотрел на тебя.

На краю утреннего рынка
Ты плакала, ты кричала,
Город спал, как собака,
Когда я бежал за тобой.
В мороз мы целовались,
Но не было даже нас,
Чтобы приказать любви
Жить только ради неё,
В конце концов, держаться
За её обрывки.

Хотя эта жизнь не стала
Более совершенной,
Кажется, никогда не было
Особой нехватки чего-либо.

Любовь, как я тогда
Нуждался в ней и боялся,
Она несла нас на миг,
И я помню, как горел,
Когда смотрел на тебя.

Хотя эта жизнь не стала
Более совершенной,
Кажется, никогда не было
Особой нехватки чего-либо.

Любовь, как я тогда
Нуждался в ней и боялся,
Она несла нас на миг,
И я помню, как горел,
Когда смотрел на тебя.

Я помню, как горел,
Когда смотрел на тебя.
Я помню, как горел,
Когда смотрел на тебя.