Kaija Koo - Hanat aukeaa текст песни

Tyttö istui ikkunalla allapäin
Ja puhalsi savurenkaan yöperhosta päin
Hän teki retken eiliseen uudelleen
Eikä perhonenkaan enää jaksanut siivilleen
Ja radiossa tiedettiin että yöstä tulee kylmä
Ja sitten näkemiin
Voikaa hyvin aamun uutisiin
Tyttö astui ikkunalta eteiseen
Ja muisti siellä ensi kerran suudelleen
Hän mietti miksi aina mennyttä muistellaan
Kun tahtomattaankin se palaa
Kun sekoittuu varjot valoihin ja vain mennyt jää
Miksi kaikki kaunis käsiin räjähtää
Hei milloin hanat aukeaa
Minä tahtoisin unohtaa
Mutta miksi siitä on tehty niin pirun vaikeaa
En päivistä kiinni saa
Ilman sinua kai koskaan
Päivistä en kiinni saa
Surullisen naurun tyttö lahjoitti peililleen
Hän keitti kahvit, vettä satoi hiljalleen
Rappukäytävän ritarit kulmia vartioi
Ja yö katsoi päältä kuinka tuska partioi
Kuka menikään keksimään, että rakkaus ei milloinkaan virheitä tee
Vaan ihmiset niitä sydämiä särkee
Hei milloin hanat aukeaa…
Hei milloin hanat aukeaa
Minä tahtoisin unohtaa
Siis laskekaahan lasiin lisää juotavaa
En näistä öistä mitään saa
Ilman sinua kai koskaan
En öistä minä mitään saa
Hei milloin hanat aukeaa
Täytyisi taas unohtaa
Mutta miksi siitä on tehty niin pirun vaikeaa
En päivistä kiinni saa
Ilman sinua kai koskaan
Minä päivistä en kiinni saa

Перевод песни "Hanat aukeaa"

Девушка сидела у окна внизу,
И дувала на ночного мотылька дымом.
Она отправлялась в вчерашний путь снова,
Но и бабочка уже не могла подняться на крылья.
И по радио знали, что ночь будет холодной,
И тогда до свидания,
Привет анонимным новостям утра.
Девушка встала от окна в прихожую,
И вспомнила там впервые поцелуй снова.
Она подумала, почему всегда помнят прошлое,
Когда оно не хочет возвращаться,
Когда смешивается с тенями и светом, и остается только прошлое.
Почему все красивое разбивается на куски?
Когда откроется хана?
Я хотел бы забыть,
Но почему это сделано так чертовски трудно?
Я не могу удержать дни,
Без тебя, наверное, никогда.
Девушка подарила печальную улыбку зеркалу,
Она варила кофе, и дождь шел тихо.
Рыцари разрушенных дворцов стерегли уголки,
И ночь смотрела сверху, как страдание патрулировало.
Кто бы не придумал, что любовь никогда не делает ошибок,
Но люди разбивают сердца.
Когда откроется хана?
Когда откроется хана?
Я хотел бы забыть,
Так что налейте еще в стакан напиток.
Я не могу ничего из этих ночей,
Без тебя, наверное, никогда.
Когда откроется хана?
Снова придется забыть,
Но почему это сделано так чертовски трудно?
Я не могу удержать дни,
Без тебя, наверное, никогда.
Я не могу удержать дни.