Kris De Bruyne - Rotsen Van Graniet текст песни

Rotsen Van Graniet by Kris De Bruyne
Over de lage landen kwam ik uit op het strand
voorgoed met lege handen zit ik in het natte zand

Onder de watergrijze lucht kijk ik over de zee
na een levenslange vlucht neemt deze moeder mij terug mee

R.
Ik wil
dat ik word
nu er mij niemand hoort of ziet
zoals rotsen van graniet

Veel ben ik verloren, ben ik voor eeuwig kwijt

voor misdadigheid geboren in een lang vervlogen tijd

Veel werd mij vergeven, gratie werd verleend
ik wil niet langer leven nu mijn tranen zijn versteend

R.

Ik schrijf namen in het zand
maar ze herkennen doe ik niet
Ik ben zoals de rotsen
rotsen van graniet

Tekst & Muziek : Kris de Bruyne