У суботу Янка ехаў ля ракi,
Пад вярбой Алёна мыла ручнiкi.
- Пакажы, Алена, броды земляку,
Дзе тут пераехаць на канi раку.
- Адчапiся, хлопец, едзь абы-куды,
Не муцi мне толькi чыстае вады.
Ў маркоцi Янка галавой панiк,
Упусцiла дзеўка беленькiй ручнiк.
- Янка, мой саколiк, памажы кутчэй,
Хоч плыве, знiкае ручнiчок з вачэй.
- Любая Алёна, я ж вады баюсь.
Пацалуй спачатку, бо я утаплюсь.
Супынiўся гнедый пад вярбой густой,
Цалавала Янку Лена над ракой.
Стала цыха-цыха на усёй зямлi...
Па рацэ далёка ручнiкi плылi.
| 1 | Вологда |
| 2 | Белоруссия |
| 3 | Беловежская пуща |
| 4 | Березовый сок |
| 5 | Алеся |
| 6 | Наши любимые |
| 7 | Косил ясь конюшину |
| 8 | Вероника |
| 9 | Чырвоная ружа |
| 10 | Косив Ясь конюшину |