 
У суботу Янка ехаў ля ракi,
Пад вярбой Алёна мыла ручнiкi.
- Пакажы, Алена, броды земляку,
Дзе тут пераехаць на канi раку.
- Адчапiся, хлопец, едзь абы-куды,
Не муцi мне толькi чыстае вады.
Ў маркоцi Янка галавой панiк,
Упусцiла дзеўка беленькiй ручнiк.
- Янка, мой саколiк, памажы кутчэй,
Хоч плыве, знiкае ручнiчок з вачэй.
- Любая Алёна, я ж вады баюсь.
Пацалуй спачатку, бо я утаплюсь.
Супынiўся гнедый пад вярбой густой,
Цалавала Янку Лена над ракой.
Стала цыха-цыха на усёй зямлi...
Па рацэ далёка ручнiкi плылi.
 
 
| 1 | Вологда | 
| 2 | Белоруссия | 
| 3 | Беловежская пуща | 
| 4 | Березовый сок | 
| 5 | Алеся | 
| 6 | Наши любимые | 
| 7 | Косил ясь конюшину | 
| 8 | Вероника | 
| 9 | Чырвоная ружа | 
| 10 | Косив Ясь конюшину |