Песняры - Вераніка (па вершу М. Багдановіча) текст песни

Максім Багдановіч
Урывак з вершу "Вераніка"

Iзноў пабачыў я сялiбы,
Дзе леты першыя прайшлi:
Там сьцены мохам параслi,
Вясёлкай адлiвалi шыбы,
Усё ў пылу. I стала мне
Так сумна, сумна ў цiшыне.
Я ў сад пайшоў. Усё глуха, дзiка,
Усё травою зарасло.
Няма таго, што раньш было,
I толькi надпiс "Веранiка",
На лiпе урэзаны ў кары,
Казаў вачам аб тэй пары.
Расьцi, ўзмацовывайся, дрэва,
Як манумент жывы, ўставай,
I к небу надпiс падымай.
Хай нерухомы словы сьпева:
Чым болi сходзiць дзён, начэй,
Тым iмя мiлае вышэй.