ВІА «Песьняры» - Вераніка текст песни

І. Лучанок - М. Багдановіч

I зноў пабачыў я сялібы,
Дзе леты першыя прайшлi.
Там сьцены мохам параслi,
Вясёлкай адлiвалi шыбы.
Усё ў пылу, i стала мне
Так сумна-сумна ў цішыне...
Я ў сад пайшоў - там глуха, дзiка,
Усё травою парасло...

Прыпеў:
Няма таго, што раньш было...
Няма таго, што раньш было,
I толькi надпiс «Веранiка»...
I толькi надпiс «Веранiка»...

На лiпы ўрэзаны ў кары.
Казаў вачам аб тэй пары: -
Расці, ўзмацовывайся дрэва,
Як манумент жывы ўставай
I к небу надпiс падымай,
I к небу надпiс «Веранiка»...
Чым болей сходзiць дзён, начэй,
Тым iмя мiлае вышэй...
Чым болей сходзiць дзён, начэй,
Тым iмя мiлае вышэй…

Прыпеў:
Няма таго, што раньш было...
Няма таго, што раньш было,
I толькi надпiс «Веранiка»...
I толькi надпiс «Веранiка»...

Чым болей сходзiць дзён, начэй,
Тым iмя мiлае вышэй…
Чым болей сходзiць дзён, начэй,
Тым iмя мiлае вышэй…
Чым болей сходзiць дзён, начэй,
Тым iмя мiлае вышэй…