Kuin tuuli ilman virtaavan kulkee henki päällä aavan veen
Synnyttäen sisälläni kaipuun kaipuuseen
Oksa taipuu hipaisee veden pintaa
Kuvajaisein rikkoen kuvas esiin saa
Laine huuhtoo sielun peilin pintaa
Esiin kutsuen kuvaa kirkkaampaa
Словно ветер, что проносится над водами,
Проникает в душу, как тоска по тоске.
Ветка склоняется, касается водной поверхности,
Разбивая образы, выводя на свет.
Волна смывает душевный лик,
Призывая на свет более ясный образ.
1 | Kuljin Kauas |
2 | Musta katu |
3 | Italialaisella laivalla |
4 | Tattarisuo 1931 |
5 | Sä Olit |
6 | Patsaatkin Kuolevat |
7 | Olet Maailman Syli |
8 | Valkeat Majat |
9 | Tyttö tanssii |
10 | Uskallan |