Jacek Kaczmarski - Dziady текст песни

Powracaja z pooranym czolem
Z wyplutymi na gwiazdy zebami
Szyje zgiete Polarnym Kolem
W oczach mroznej pustyni firmament
Niby dziadom bialym wolopasom,
Dlugie rosna im brody sniegowe
Tak rozeszli sie ze swoim czasem
Ze stracili dawny wzrok i mowe

Prosza tylko o chleb io wodke
Zaszywaja sie w katy mieszkania
Slychac gulgot i dziasel mlaskania
Tak, historia dluga, zycie krotkie