Jacek Kaczmarski - Oblawa текст песни

Skulony w jakiejs ciemnej jamie smaczniem sobie spal
I spaly wilczki dwa, zupelnie slepe jeszcze
Wtem stary wilk przewodnik, co zycie dobrze znal
Leb podniosl, warknal groznie, az mna szarpnely dreszcze

Poczulem wokol siebie nienawistna won
Won, ktora burzy wszelki spokoj, zrywa wszystkie sny
Z daleka ktos, gdzies krzyknal krotki rozkaz: gon!
I z czterech stron wypadly na nas cztery goncze psy!

Oblawa, oblawa na mlode wilki oblawa
Te dzikie zapalczywe, w gestym lesie wychowane
Krag sniegu wydeptany, w tym kregu plama krwawa
I ciala wilcze klami gonczych psow szarpane!

Ten, ktory na mnie rzucil sie, niewiele szczescia mial
Bo wpadl prosto mi na kly i krew trysnela z rany
Gdym teraz ile w lapach sil przed siebie prosto gnal
Ujrzalem mlode wilczki na strzepy rozszarpane

Zginely slepe ufne tak, puszyste klebki dwa
Bezradne na tym swiecie zlym nie wiedzac, kto je zdlawil
I zginie wilk-przewodnik, choc zycie dobrze zna
Bo z trzema na raz walczy psami iz ran trzech naraz krwawi

Oblawa, oblawa...

Wypadlem na otwarta przestrzen piana z pyska toczac
Lecz tutaj tez ze wszystkich stron zla mnie otacza won
A mysliwemu, co mnie dojrzal, juz sie smieja oczy
I reka pewna niezawodna podnosi w gore bron

Rzucam sie w bok, na oslep gnam, az ziemia spod lap pryska
I wtedy pada pierwszy strzal, co kark mi rozszarpuje
Pedze, slysze jak on klnie, krew mi plynie z pyska
On strzela po raz drugi, lecz teraz juz pudluje

Oblawa, oblawa ...

Wyrwalem sie z oblawy tej, schowalem w jakis las
Lecz ile szczescia mialem w tym to kazdy chyba przyzna
Lezalem w sniegu jak niezywy dlugi, dlugi czas
Po strzale zas na zawsze mi zostala krwawa blizna

Lecz nie skonczyla sie oblawa i nie spia goncze psy
I gina ciagle wilki mlode na calym wielkim swiecie
Nie dajcie z siebie zedrzec skor, broncie sie i wy
O, bracia wilcy! Broncie sie nim wszyscy wyginiecie

Oblawa, oblawa...