Jacek Kaczmarski - Pustynia текст песни

Wielblady upadaja ze zmeczenia
Piach oczom wzrok odbiera, w zebach zgrzyta
Nasz slad za nami znika w okamgnieniu
O zagubiona droge nikt nie pyta

Wtem slychac gniewny pomruk poganiaczy
Wymownie klada dlonie na kindzaly
Zadaja wina kobiet i zaplaty
Klna jawnie nas wyprawe i swiat caly

A my juz chyba znamy kres podrozy
Patrzymy poki jeszcze starczy sily
Jak w piasku wiatr nam przyszlosc wrozy
W zbiorowe dawnych wypraw dmac mogily

Przewodnik zagubionej karawany
Unosi sie w strzemionach.
Slonce swieci
Kolejne tworzy nam fatamorgany
Oazy obiecuje
Naszym dzieciom