Sjórinn rauður sýður
Í sortanum hann bíður
Dagrenning og dauðastormur
í djúpinu er Miðgarðsormur
Gakktu út á gróinn núp
Gáðu hvað mun prýða undirdjúp
Þarna yfir sjó og sand
Sérðu áfram líða Jörmundgand
Mæli ég því mikill er
Miðgarðsormur þræðir lönd og sker
Hann sem mig skal hitta vill
Hörfa þegar blæðir, kjarklítill
Renni ég færinu í fyrsta sinni
Festi við þóftu í kænu minni
Annað sinn kasta, hann ekki bítur
ósnertri beitunni loks upp skýtur
Höfuð nautsins Himinhrjóðs
Hilmar ormi færir, ei til góðs
Bannvænn sýnist bitinn þó
Blóðið Gandsins ærir hugarró
Fylgja mun þér fegurð, ef
Fellir orminn langa, sérhvert skref
Eiturgusa æta má
ásjónu og vanga, tapi sá
Þriðja sinn kasta og þá hann tekur
þóftuna mölvar og bátinn skekur
Færið skal dregið af fullum krafti
Fátækleg hönd móti ormsins kjafti
Reipið sker, gatar glófa
Gegnum fer, særir lófa
Krókur í kjaftinn rífur
Krækjan því sker sem hnífur
Áfram þeir berjast báðir
Bræður tveir, þreyttir, þjáðir
Takast á, tíminn líður
Tengir þá strengum stríður
Höfuðið birtist í hafsins róti
Heggur í bátinn og streitist á móti
Blaðinu sting svo að blóð út stekkur
Bölvandi skepnan í hafrótið sekkur
Þegar hitti Þór
þá munum við berjast
Staðfastur og stór
Standa mun og verjast
Agnið beit víst á
Ásgarður mig svíkur
Jörmundgandur, já
ég er sá sem víkur
Báru klýfru bátur
Og bátsmaður er kátur
Landið tekur, fleyið festir
þar fljúga yfir nokkrir þrestir
Aftru skepnan skríður
í skjól og þar hann bíður
Létti til og lægði storminn
Er lagði Hilmar Miðgarðsorminn
Сердце красного моря стынет,
В темноте оно ожидает.
Утро и смертельная буря
В глубине обитает Мировой змей.
Выходи на зеленый холм,
Смотри, что украшает глубокие воды.
Там над морем и песком
Продолжай плыть, о Джормунганд.
Скажу вам, что он велик,
Мировой змей связывает страны и острова.
Тот, кто меня постигнет, будет
Скоро исчезать, когда кровь течет.
Пробую удачу в первый раз,
Прикрепляюсь к надежде в моем сердце.
Второй раз бросаю, он не кусает,
Но неудачная попытка все-таки выстреливает.
Голова быка Химинбьорда
Привозит кольцо, не к добру.
Проклятый видится укушенным, однако
Кровь Гандвина течет, полна боли.
Счастье будет с вами, если
Падет змей, где бы то ни было.
Проклятие ждет его, если
Привыкнуть к нему и страдать.
Третий раз бросаю и тогда он хватает
Привязку и лодка ломается.
Должна быть вытащена с полной силой,
Слабая рука против пасти змея.
Разрежь, разбей, пронзи,
Пронзи, как нож.
Продолжают бороться оба,
Два брата, усталые, страдающие.
Сражаются, время проходит,
Связаны струнами битвы.
Голова появляется в морских волнах,
Бык в лодке и сражается.
Кровь бьет струйками, когда
Проклятое существо тонет в море.
Когда встретил Тор,
Тогда мы будем сражаться.
Сильным и великим
Стоим и защищаемся.
Огонь разгорается,
Асгард страдает,
Джормунганд, да,
Я тот, кто страдает.
Привезли разбитую лодку,
И моряк радуется.
Земля берет, привязывает,
Там летают несколько птиц.
Проклятое существо бежит
В укрытие и там оно ожидает.
Прошло и стихло наваждение,
Когда Хильмар убил Мирового змея.
1 | Heima |
2 | Niðavellir |
3 | Vanaheimur |
4 | Kvaðning |
5 | Loki |
6 | Að Vori |
7 | Að Vetri |
8 | Gleipnir |
9 | Hefnd |
10 | Eldur (Fire) / Part 4 of Millennium Songs |